5 lat to dla dziecka trudny czas – jest już na tyle duże, że próbujesz uczyć je samodzielności, a na tyle małe, że nadal ma w sobie wiele lęków i obaw. Sprawdź, czego boją się typowe 5-latki i jak zadbać, by te lęki się nie pogłębiały!

Strach przed wodą

5-latek bardzo często boi się wody. Dzieci w tym wieku boją się każdego zbiornika wodnego – obawiają się wchodzić do jezior, ogarnia je strach na myśl o zamoczeniu, lękają się utraty gruntu pod nogami. Nie ma na to innej rady, jak zadbać, by dziecko oswoiło swój lęk i go pokonało.

Jak walczyć z lękiem?
Jedyne wyjście to stopniowe oswajanie dziecka z wodą. Terapia szokowa przez wrzucenie do głębokiej wody, tak popularna jeszcze kilkanaście lat temu jak sposób na szybką naukę pływania, niejednemu dziecku na długo obrzydziła wodę. Znacznie lepiej jest powoli pokazywać dziecku wodę, zabrać na płytki basen i uczyć pływać w kontrolowanych warunkach. Ani się obejrzysz, jak Twoje dziecko radośnie wskoczy do jeziora czy morza i samo będzie pływało – wystarczy cierpliwość!

Strach przed zwierzętami

Wszystko dobrze, jeśli dziecko boi się lwa, pantery i słonia – w końcu widzi je tylko na obrazkach lub w zoo, więc nie ma się czym martwić. Gorzej, jeśli ataki paniki wywołuje pies lub kot…

Jak walczyć z lękiem?
Lęk przed domowymi zwierzętami zazwyczaj wynika z przykrego zdarzenia, które spotkało Twoje dziecko. Najlepiej na początek spokojnie porozmawiać z dzieckiem, co się stało i dlaczego miało miejsce. Tak zaczniesz terapię odwrażliwiającą.

Powoli i stopniowo oswajaj swoje dziecko ze zwierzętami, których się boi. Zacznij od oglądania obrazków, czytania o zwierzętach i od oglądania filmów przyrodniczych – niech dziecko nauczy się ich zachowań i przyzwyczajeń. Dopiero po tym etapie pokaż żywe zwierzę (ale cały czas bądź obecna przy spotkaniu, by dziecko czuło się pewniej.

Strach przed obcymi

Na liście tego, czego boją się dzieci, nie zabrakło obcych. Wszelkiej maści 'straszni panowie’, 'złe panie’ i inne straszaki, którymi uczysz dziecko nieufności, mogą się zemścić nadmiernym lękiem dziecka wobec ludzi obcych.

Jak walczyć z lękiem?
Oczywiście ważne jest, by dziecko nie traktowało każdego człowieka jak potencjalnego przyjaciela. Ucz je, by nie spoufalało się z każdym spotkanym człowiekiem, jednak go nie izoluj! Taka nadopiekuńczość sprawi, że dziecko będzie sparaliżowane strachem i nie będzie potrafiło szukać pomocy, gdy trafi się przykra sytuacja. Dlatego wyjaśnij, jakich ludzi nie należy się bać, i co robić w krytycznych sytuacjach – niech wie, że będzie w stanie sobie poradzić i bez Ciebie.

Strach przed złymi wiadomościami

5-latek potrafi przyswoić wiele informacji, ale nie jest w stanie ich prawidłowo przetworzyć. Dlatego ogromnie przejmuje się każdą złą informacją, jaką usłyszy – a usłyszy na pewno, bo dookoła nas co chwila pojawiają się informacje o przestępstwach, konfliktach, bombach i innych strasznych wydarzeniach.

Dziecko w wieku 5 lat bardzo poważnie podchodzi do takich informacji i boi się, że mogą zdarzyć się również w jego najbliższym otoczeniu – a stąd prosta droga do głębokiego lęku…

Jak walczyć z lękiem?
Nie jesteś w stanie kontrolować, czego dowiaduje się Twoje dziecko – ale w miarę możliwości pilnuj, by te najgorsze informacje do niego nie docierały (tu niestety prym wiodą programy informacyjne, w których złych wiadomości jest zaskakująco dużo…).

Jeśli dziecko zobaczy jakąś złą wiadomość, nie oszukuj go, że to już się nigdy nie zdarzy – wyczuje Twoje zaniepokojenie, i będzie wiedziało, że kłamiesz. A to pogłębi jego obawy. Zamiast tego w miarę prosto i bez szczegółów wyjaśnij, z czego wynika taka sytuacja i dlaczego wystąpiła. Gdy lęki są podsycane przez kolegów z przedszkola, lub spotykanych regularnie ludzi, niezbędna może być pomoc psychologa – to, czego boją się dzieci, wynika z tak wielu przyczyn, że tylko specjalista będzie w stanie dotrzeć do sedna problemu i skutecznie z nim walczyć.

Nie bagatelizuj strachu dziecka

Dziecko, które się boi, szuka oparcia. Jeśli zignorujesz jego obawy, albo co gorsza wyśmiejesz je – lęk nie minie, tylko zostanie schowany w głowie dziecka (w końcu jeśli nie umie sobie samo poradzić, a Ty mu nie pomagasz, to co mu pozostało?). Takie zaniedbane lęki mogą się odkładać w dziecku latami, i w przyszłości utrudniać mu prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.