Chłoniak to najczęściej występujący nowotwór krwi, a także trzeci pod względem częstości występowania nowotwór wieku dziecięcego. Co należy o nim wiedzieć? Jakie są objawy chłoniaków i jak się je diagnozuje?
Jak powstaje chłoniak?
Chłoniak to nowotwór złośliwy układu chłonnego. Pojawia się gdy w procesie dojrzewania limfocytów dojdzie do błędu. Wskutek tego w organizmie produkowane są nieprawidłowe komórki. Gromadzą się w niektórych częściach organizmu, np. węzłach chłonnych, szpiku kostnym, śledzionie czy krwi wywołując chorobę. Limfocyty, czyli białe krwinki, które w zdrowym organizmie pełnią kluczową rolę w tworzeniu i działaniu układu odpornościowego człowieka, w chorym organizmie przestają pełnić swoją funkcję. Chcesz wiedzieć więcej o chłoniakach, ich objawach i sposobach leczenia? Wejdź na https://www.dkms.pl/pl/jakie-sa-objawy-chloniakow.
Rodzaje chłoniaków
Obecnie wśród chłoniaków wyróżnia się tzw. ziarnicę złośliwą (czyli chorobę Hodgkina) i chłoniaki nieziarnicze wywodzące się z limfocytów B, T i komórek N. W tej ostatniej grupie znajdują się różnego rodzaju białaczki, szpiczak mnogi, a także chłoniak Burkitta.
Chłoniak Burkitta i chłoniak Hodgkina
Jedną z cech charakterystycznych chłoniaka Burkitta jest jego gwałtowny i agresywny przebieg. Wśród typów chłoniaka Burkitta są: typ sporadyczny, endemiczny i związany z niedoborem odporności. Typ endemiczny występuje przede wszystkim u dzieci i młodzieży w Afryce Równikowej. Pozostałe dwa, typ sporadyczny i związany z niedoborem odporności, mogą wystąpić wszędzie. Umiejscawiają się np. w żuchwie, jelitach, układzie nerwowym, jajnikach czy nerkach.
Na chłoniaka Hodgkina (ziarnicę złośliwą) najczęściej zapadają osoby młode, w wieku od 15 do 35 lat i ludzie po 50. roku życia. Zdaniem specjalistów, ryzyko zachorowania na ten typ chłoniaka jest wyższe u pacjentów z niedoborami odporności spowodowanym np. zakażeniem wirusem HIV czy przeszczepieniu narządu.
Chłoniak – objawy
Pierwsze objawy chłoniaków mogą być niewyraźne i niecharakterystyczne. Są to bowiem objawy, które przypominają przeziębienie lub osłabienie. Chory może mieć stany podgorączkowe, kaszel, duszności, niedrożność nosa. Może także cierpieć na nocną potliwość, ból brzucha, utratę wagi czy swędzenie skóry.
Dopiero w kolejnym stadium pojawiają się bardziej charakterystyczne objawy. Są to np. powiększenie węzłów chłonnych czy niedokrwistość.
W diagnostyce i leczeniu tej choroby ogromne znaczenie ma wczesna diagnostyka. Kontrolować zdrowie można w bardzo łatwy sposób. Nie można bagatelizować objawów i w razie ich wystąpienia – wykonywać proste badania morfologii krwi!
