Warzywa zawierają wiele witamin i mikroelementów, których nie znajdziesz w żadnej aptece. Ponadto dodają energii, poprawiają samopoczucie, podnoszą odporność, a także regulują przemianę materii.
Już od najmłodszych lat uczą Cię, że w świecie roślin kryją się najskuteczniejsze leki, a jarzyny i wywary warzywne od dawna wykorzystywane są do celów leczniczych. Mimo wszystko wciąż większość ludzi nieufnie podchodzi do warzyw. Jednym z wyjątków jest ziemniak. Jest on powszechnie znanym i lubianym warzywem, chociaż z wielkim trudem przyjmował się w Europie, gdzie został sprowadzony w XVI wieku. Wówczas nikt nie chciał go ani sadzić, ani jeść. Chłopi wierzyli, że zatruwa ziemię, wywołuje biegunkę, a nawet w to, że przenosi dżumę. Niestety z taką samą nieufnością mieszkańcy Starego Kontynentu potraktowali pomidory, korzystali z nich tylko czarownicy, a dzisiaj nie wyobrażamy sobie kanapek bez pomidora.
I w starożytności i w średniowieczu warzywa nie cieszyły dużą popularnością, ponieważ nie napełniają żołądków tak jak mięso czy produkty zbożowe. Współcześnie wiele gospodyń także rezygnuje z warzyw na rzecz potraw mącznych, nie biorąc pod uwagę znaczenia soli mineralnych i witamin jakie mogą dostarczyć jarzyny. A jedna gałązka selera naciowego lub talerz zielonej sałaty zawiera więcej witamin i soli mineralnych niż całe opakowanie witamin syntetycznych. Rośliny w odróżnieniu od zwierząt czerpią pożywienie z gleby. Korzenie ich wchłaniają wraz z wodą znajdujące się w ziemi substancje mineralne, następnie przekazują je do liści. Natomiast energia światła słonecznego przekształca je w związki organiczne, które dostarczają człowiekowi pożywienie i siłę.
Podział warzyw
Warzywa dzielimy na mączyste i niemączyste, słodkie i kwaśne, o różnej zawartości wody. Częścią jadalną może być korzeń, liść, kwiatostan, część cebulowa, nasienna lub owocowa. Jedne warzywa zawierają tłuszcze inne są bardziej bogate w witaminy.
Część jadalną warzyw mączastych stanowią najczęściej nasiona, strąki, korzenie i bulwy, a niemączastych – liście i łodygi. Słodkie warzywa takie jak marchewka zawierają cukier w różnej postaci, a jej specyficzny smak wynika z obecności kwasu jabłkowego, cytrynowego i szczawiowego. Zapewne mało kto z nas wie, że fasolka szparagowa jest bogata w potas, natomiast sód w postaci organicznej występuje w kabaczku. Potas jest podstawowym pierwiastkiem chemicznym obecnym w trzustce, dlatego rośliny bogate w ten pierwiastek mają szczególną wartość.
Gotowanie warzyw
Jarzyny gotuje się po to, żeby rozerwać celulozową otoczkę komórek roślinnych. Warzywa najlepiej gotować na parze lub w niewielkiej ilości wody, nie za długo, gdyż długie gotowanie niszczy zawarte w nich enzymy i witaminy. Wodę, w której gotowały się warzywa wykorzystaj np. jako wywar do zupy lub napój.
Surowe warzywa
Pamiętaj, ze surowe warzywa mają ogromne znaczenie dla organizmu człowieka, ponieważ zapobiegają przede wszystkim nadmiernemu wysuszeniu jelit. Niestety surowe warzywa z umiarem powinny jeść osoby, które chorują na stan zapalny jelit, gdyż warzywa mogą wywołać ich podrażnienie, a nawet krwawienie.
Zaletą picia soków ze świeżych warzyw oczywiście poza tym, że zawierają dużo witamin, jest jakość zawartej w nich wody. Woda ta jest naturalna, mniej podrażniająca niż ta, która płynie w kranie (z dodatkiem chloru i fluoru).
Jedzenie warzyw na pewno bardzo dobrze wpłynie na Twój organizm. Są one pożywne, mają dużo witamin i mikroelementów potrzebnych do życia. Ważne jest to, żeby we wszystkim zachować umiar, przestrzegać pewnych zasad, a będziesz wiecznie młoda ( przynajmniej duchem).
