Apiterapia – bogactwo natury zawarte w miodzie

    -

    Apiterapia to wykorzystywanie produktów pszczelarskich w lecznictwie. W Polsce ta dziedzina medycyny ma stosunkowo krótką historię, gdyż dopiero około 30 lat temu zaczęto stosować miód oraz inne produkty pszczelarskie w leczeniu. Warto dodać, że już starożytni wiedzieli o korzystnych właściwościach miodu.

    Liczne naskalne malowidła w okolicach Walencji świadczą, że już wówczas spożywano miód. Ule stawiali nawet starożytni Egipcjanie, wykorzystując do ich budowy muł z Nilu. Miód ceniono także w Izraelu, Syrii, Rzymie czy Grecji.

    Miód posiada niezwykle dużo cennych substancji. Cukry proste , które zawiera są łatwo przyswajalne przez nasz organizm. W miodzie zawarte są kwasy organiczne oraz enzymy pochodzące ze śliny pszczół, a także inne związki o korzystnym działaniu na organizm człowieka: biopierwiastki, flawonoidy, karotenoidy, olejki eteryczne, sterole, fosfolipidy, kwasy tłuszczowe oraz witaminy. Miód jako produkt leczniczy stosowany jest w medycynie, między innymi przy alergiach, chorobach narządu wzroku, skóry, układu krążenia oraz układu nerwowego. Od dawien dawna wykorzystywany jest również przy leczeniu chorób układu oddechowego i pokarmowego.

    Specjaliści zalecają, by dorośli spożywali od jednej do trzech łyżek miodu, trzy razy dziennie. Dzieciom zaleca się podawanie jednej do dwóch łyżeczek z tą samą częstotliwością. Są to dawki uważane za pomocne w profilaktyce oraz leczeniu wielu schorzeń. Należy jednak zachować ostrożność przy podawaniu miodu młodszym dzieciom, gdyż jest to substancja, która może uczulać.

    Miód klasyfikowany jest w zależności od koloru, a także gatunku roślin, których pyłki użyte zostały do wyprodukowania miodu. Możemy więc kosztować miodu lipowego, gryczanego, akacjowego, spadziowego czy łąkowego.

    Propolis

    Propolis zwany również kitem pszczelim. Pełni ważną rolę w ulu, gdyż zabezpiecza miód przed przeniknięciem bakterii, pleśni, drobnoustrojów, a także chroni przed zakażeniami. Z jednego pszczelego domku uzyskać można około 50 gramów propolisu, nie jest to duża ilość. Propolis różni się składem w zależności od miejsca, gdzie ustawione są ule. Na jego skład ma wpływ również kraj pochodzenia, a także rośliny i żywica, z których pyłek zbierany jest przez pszczoły.

    Propolis jest stosowany w medycynie naturalnej, a liczne badania potwierdzają jego działanie antybakteryjne, przeciwzapalne oraz antyoksydacyjne. Jest bogaty w substancje czynne biologicznie, takiej jak flawonoidy, estry, sterole, kwasy tłuszczowe oraz aromatyczne, jak również liczne mikroelementy. Naukowcy określają propolis mianem naturalnego antybiotyku na miarę dwudziestego pierwszego wieku. Stosowany jest między innymi w leczeniu choroby Alzheimera, gdzie stosowanie propolisu przyniosło zmniejszenie symptomów choroby, niezwykle uciążliwych dla chorych oraz ich rodzin.

    Zastosowanie propolisu w leczeniu jest bardzo szerokie. Jest skuteczny również w leczeniu grypy oraz przeziębienia, a także zapalenie krtani i chorób układu oddechowego. Pomocniczo stosuje się go w nieżytach żołądka. Działanie przeciwzapalne propolisu pozwala na wykorzystywanie go m. in. w stomatologii, a także przy leczeniu chorób skóry, ran, odparzeń oraz odmrożeń. Może być stosowany także w stanach zmęczenia i osłabienia w celu wzmocnienia organizmu.

    Materiał opracowany przez http://dietoteczka.pl

    Udostępnij ten artykuł

    Ostatnie posty

    Ostatnie komentarze

    Nina NA Endometrioza