Przewlekłe choroby skóry mogą dotyczyć osób w każdym wieku – niejednokrotnie objawiają się już w pierwszych miesiącach życia. Właśnie tak dzieje się w przypadku AZS oraz łojotokowego zapalenia skóry. Te dwa schorzenia, ze względu na występujące podobieństwa, często są ze sobą mylone, co może prowadzić do tego, że zbyt późno zostanie wdrożone odpowiednie leczenie. Jak w takim razie je rozróżnić i na co szczególnie zwrócić uwagę?
Atopowe i łojotokowe zapalenie skóry – charakterystyka
Atopowe zapalenie skóry to choroba o charakterze nawrotowym, która często pojawia się przed ukończeniem 1. roku życia. Może ona ustąpić wraz z dorastaniem, jednak niejednokrotnie się zdarza, że pacjenci zmagają się z tym problemem również jako dorośli. AZS polega na gwałtownej reakcji ciała na skutek styczności z drażniącą substancją. Może nią być zarówno materiał, z jakiego wykonane jest ubranie, jak i sierść zwierzęcia czy składnik stosowanego kosmetyku.
Do objawów tej choroby zaliczamy suchość i zaczerwienienie skóry, uporczywe swędzenie, wysypkę (zlokalizowaną na różnych partiach ciała) oraz złuszczający się naskórek. Bardzo często AZS towarzyszą katar sienny i astma, ponieważ również są schorzeniami o podłożu alergicznym.
Łojotokowe zapalenie skóry zaś wynika z nadmiernej pracy gruczołów łojowych, które wytwarzają zwiększone ilości łoju. W połączeniu z osłabionym układem immunologicznym może to prowadzić do rozległych zmian skórnych. Nie są dokładnie znane przyczyny tej choroby – z pewnością duży wpływ ma genetyka oraz zaburzenia gospodarki hormonalnej, a także namnażanie się grzybów z rodzaju Malassezia, które naturalnie występują na ludzkiej skórze.
Wśród symptomów łojotokowego zapalenia skóry możemy wyróżnić zaczerwienienie, opuchnięcie i przetłuszczenie skóry, przebarwienia, rumień, a także żółte i białe łuski, czyli płatki łuszczącego się naskórka.
Jak odróżnić AZS od łojotokowego zapalenia skóry?
Łojotokowe zapalenie skóry, podobnie jak AZS, jest chorobą przewlekłą, ze skłonnością do nawrotów. Nie możemy się nimi zarazić, a postać, jaką przyjmują objawy, są do siebie dość zbliżone. Mimo to warto wskazać na fakt, że skóra zachowuje się inaczej – w przypadku atopowego zapalenia skóry jest szorstka i wysuszona, z kolei ŁZS powoduje przetłuszczanie się.
Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę, że zmiany pojawiające się przy AZS powodują bardzo uciążliwy świąd. Łojotokowe zapalenie skóry rzadko wiąże się z uczuciem swędzenia, a jeśli już się ono pojawia, jest zdecydowanie łagodniejsze. Ponadto AZS zazwyczaj pojawia się nieco później, w przeciwieństwie do łojotokowego zapalenia skóry, które może stać się zauważalne już przed ukończeniem 3. miesiąca życia.
Nieco różnią się także charakterystyczne miejsca, w których możemy dostrzec problemy skórne. Choć symptomy obu chorób często są zlokalizowane na twarzy, to jednak AZS zazwyczaj dotyczy głównie czoła i policzków, z kolei typowe dla ŁZS są objawy w obrębie brwi, powiek i fałd nosowo-wargowych.
W razie wystąpienia symptomów, które budzą nasz niepokój, warto jak najszybciej skonsultować się z dermatologiem. Tylko specjalista może zaproponować najskuteczniejszą terapię.
Znam AZS z doświadczenia bo choruje bliska mi osoba. Najtrudniejszy czas to właśnie zima i sezon grzewczy kiedy to skóra jest jeszcze bardziej sucha i podrażniona. Ważne jest stosowanie odpowiednich emolientów do skóry. W naszym przypadku bardzo dobrze działa mleczko do ciała z exomegi control. Skóra po zastosowaniu jest nawilżona i nie swędzi. Zmniejszają się również podrażnienia i zaczerwienienia