Integracja sensoryczna jest pojęciem, które trudno zdefiniować w jednym zdaniu. Najogólniej rzecz biorąc to złożony proces współdziałania ze sobą poszczególnych zmysłów, wzroku, słuchu, węchu, smaku i równowagi, dzięki czemu możemy wykonywać określone czynności i odczuwać.
Na czym polega integracja sensoryczna?
Kluczową rolę pełni tutaj nasz układ nerwowy, za sprawą którego bodźce odbierane ze zmysłów docierają do mózgu. Tam są odpowiednio interpretowane i organizowane, w efekcie czego nasz organizm może reagować adekwatnie do przekazanego bodźca pożądanym zachowaniem. Okresem najintensywniejszego rozwoju integracji sensorycznej są pierwsze lata życia dziecka, które zaczyna poznawać świat m.in. poprzez zabawę. Każdy dotyk, nowy smak czy ruch doskonale wpływają na prawidłowe kształtowanie się integracji sensorycznej.
Jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej?
Zaburzenia integracji sensorycznej polegają na nieprawidłowym organizowaniu bodźców przez układ nerwowy. W zależności od dziecka może się to przejawiać w różny sposób. Do najbardziej charakterystycznych objawów należą m.in. nadmierna lub osłabiona wrażliwość w stosunku do bodźca, zaburzona koordynacja ruchowa, problemy z koncentracją, zaburzenia mowy, nadmierne pobudzenie lub wyciszenie emocjonalne. Maluchy z zaburzoną integracją sensoryczną mogą niepewnie chodzić po schodach, unikać jazdy na rowerze czy niechętnie angażować się w nowe czynności. Te z osłabioną wrażliwością będą poszukiwały silnych bodźców, natomiast te z podniesioną wrażliwością będą bodźców unikać. Lista konkretnych objawów, które mogą towarzyszyć zaburzonej integracji sensorycznej jest naprawdę długa. Niepokój, płaczliwość, nerwowa reakcja na czynności dnia codziennego jak (np. mycie, czesanie, obcinanie paznokci), powolność, niezdarność, destrukcyjne podejście do samego siebie, niska samoocena, potykanie się, niechęć do zabaw ruchowych lub nadmierna ruchliwość. To tylko niektóre z przykładów.
Jak pomóc dziecku?
W każdym przypadku wątpliwości związanych z prawidłowym rozwojem integracji sensorycznej u dziecka warto zasięgnąć opinii wykwalifikowanego terapeuty, bowiem postawienie jednoznacznej diagnozy bywa trudne. Jeśli nasze obawy się potwierdzą najlepiej zacząć działać od razu. Najskuteczniejszą opracowaną do tej pory formą prawidłowego kształtowania integracji sensorycznej jest terapia sensoryczna. Polega ona na pobudzaniu rozwoju właściwego odbioru bodźców, a także ich analizy poprzez poszczególne zmysły. Zajęcia mają charakter zabawy i stymulują do działania wszystkie zmysły m.in. poprzez zabawy ruchowe (kąpiel w basenie z kulkami, wspinanie po drabince, zjazd na rurze, chodzenie bosymi stopami po podłożu o różnych fakturach, bujanie), a także poprzez wykonywanie zadań manualnych jak rysowanie, układanie puzzli, rzeźbienie palcami. Więcej na ten temat pod adresem www.damian.pl.
