Philippe Gimbert – Tajemnica

Philippe Grimbert urodził się w Paryżu. Prowadzi praktykę prywatną jako psychoanalityk, a poza tym od wielu lat pracuje z dziećmi autystycznymi i cierpiącymi na zaburzenia psychiczne. Ciekawi go to, co psychoanaliza może wnieść do interpretacji zjawisk społecznych lub kulturowych. Żywo zainteresowany światem literatury i spektaklu opublikował eseje oryginalne zarówno ze względu na tematy – dotąd pomijane przez psychoanalizę – jak i formę. Wywody czysto freudowskie i dydaktyczne przeplatają się w nich z rozdziałami literackimi lub fantazyjnymi, które ilustrują tezy autora i utrzymują czytelnika w napięciu. Troszczy się o to, by były one przede wszystkim książkami do czytania z przyjemnością i nie tchnęły tą uniwersytecką nudą, która wytrącała mu z ręki liczne podręczniki!

„La petite robe de Paul”, którą Grimbert wkroczył w świat powieściopisarstwa, została doceniona zarówno przez czytelników, jak i krytykę. Jego druga książka, „Tajemnica”, także odniosła ogromny sukces.
Źródło: www.nk.com.pl

„Tajemnica” to książka krótka, ale zostawiająca po sobie ślad. Taki, jaki trudno wymazać z pamięci.

Narratorem jest chłopiec, dorastający w powojennym Paryżu. Niezwykle słaby i chorowity, czuje że nie spełnia oczekiwań ojca, byłego sportowca. Nie radząc sobie emocjonalnie, wymyśla brata, by mieć w nim oparcie. Już jako nastolatek powoli poznaje rodzinną tajemnicę. Okupioną bólem, tragedią, która jest jednocześnie historią miłosną, bez szczęśliwego zakończenia.

Czytelnik wraz z chłopcem przeżywa jego dzieciństwo, powoli łącząc okruchy tajemnicy. Historia, którą poznajemy ma różne oblicza. Inaczej widziało ją małe dziecko, inaczej nastolatek, a inaczej wyglądała z perspektywy dorosłej osoby.

Tragiczna historia, która zaczęła się podczas II wojny światowej, wielka niespełniona miłość, narodziny dziecka – to wszystko daje obraz niezwykłych emocji, przeplatających się łez radości i żalu.

Bardzo interesująca jest też formuła powieści. Trudny czas wojny przedstawiony jest jako wątek poboczny, tutaj na pierwszym planie są uczucia, emocje, przeżycia. To, czym żyjemy na co dzień. Autor pokazuje czytelnikowi, jak wielką dojrzałością może wykazać się człowiek w obliczu silnych uczuć. Udowadnia również, że czasami nie warto ukrywać przed dziećmi prawdy. Widzą i rozumieją więcej niż dorosłym się wydaje, a jeśli nie uzyskają odpowiedzi na swoje pytania, będą szukać ich sami, lub oddalą się w świat fantazji.

„Tajemnica” to powieść, która wymaga skupienia. Pokazuje, jak ciężkie przeżycia kształtują charakter, jak bardzo potrafią zmienić człowieka, ale jednocześnie pozwalają uwierzyć, że nabywanie doświadczeń przynosi również dobre efekty. I chociaż na początku trudno w to uwierzyć, kiedy masz wrażenie, że twój świat runął, może okazać się, że los ma dla ciebie coś dobrego w zanadrzu.