Leski Kamień to niezwykły twór geologiczny, ostaniec, który dumnie wznosi się na wysokości 20 metrów nad poziomem wzgórza we wsi Glinne, nieopodal miasta Lesko w Bieszczadach.

Smukła skała z gruboziarnistego piaskowca o nieregularnych kształtach jest wynikiem erozji, jak również działalności człowieka, gdyż niegdyś od północnej strony Leskiego Kamienia znajdował się kamieniołom. Aby nie zniszczyć Leskiego Kamienia w 1933 roku wydano zakaz wydobywania kamienia w pobliżu skały, a 5 lat później uznano Leski Kamień za obiekt podlegający ochronie.

Kształt Leskiego Kamienia można interpretować dowolnie. Jedni widzą w nim basztę, inni pochyloną kobietę. Interpretacji kształtu Leskiego Kamienia jest tak wiele, jak wiele jest legend o Leskim Kamieniu, gdyż Leski Kamień odgrywa ważną rolę w miejscowej kulturze.

Legendy o Leskim Kamieniu

Jedna z legend głosi, że to diabeł rozgniewany pobożnością mieszkańców Leska postanowił zniszczyć im kościół. Wyrwał wielki głaz z ziemi i chciał rzucić nim w ich świątynię. Jednak gdy leciał z ciężkim kamieniem zapiał kur – diabeł przestraszył się, puścił kamień i zamiast na miasteczko kamień upadł na wzgórze i leży tam do dziś.

Druga legenda, równie popularna mówi, że Leski Kamień to chałupa wiedźmy, która wraz z synem zamieniła się w kamień za karę. Wiedźma chciała zwabić czarami piękną Olgę z zamku w Lesku, by ta została kochanką jej syna. Czary jednak się nie powiodły, czarownica wraz z synem skamienieli, a piękna Olga zamieniła się w gwiazdę, która do dzisiaj świeci nad leskim zamkiem.

Leski Kamień jest nieożywionym pomnikiem przyrody, który nie tylko wzbudza zachwyt wszystkich którzy przyjeżdżają go oglądać, ale także był natchnieniem dla wielu poetów. Najsłynniejszym dziełem o Leskim Kamieniu jest poemat napisany przez Aleksandra Fredrę pt: „Kamień nad Liskiem.”

źródło:
„100 Cudów natury w Polsce” – Anna Plenzler